Het begon vanmorgen op mijn werk: (was op die plek voor het laatst) ik kreeg als dank een schattig boeket met zonnebloemen, met een envelop met een zonnebloem er op (dat paste zo mooi bij elkaar vond de geefster). In die envelop zat een heel erg lief kaartje met nog lievere woorden en nog een andere kaart: een enorme cadeaubon voor de handwerkwinkel in de stad! Ik ga er heel hard over nadenken, want ik wil er iets speciaals mee doen.
Mijn dag kon natuurlijk niet meer stuk! Alleen al het gebaar, de waardering...
Eenmaal thuis de bloemen in een vaas gezet, kaartjes er bij en aan de lunch.
De postbode loopt mijn deur niet voorbij, een doosje en een envelop vallen op mijn deurmat.
Het doosje bevatte het boek dat ik besteld had op internet: 200 crochet blocks for blankets, throws and afghans van Jan Eaton. Yeah!
De envelop bevatte een kaartje van mijn "schoonmoeder" om te bedanken voor mijn gehaakte cadeautjes, zo lief! (heeft ze op de camping gemaakt, dus niet al het knutselspul voor handen) Ze wordt dit weekend 82, maar maakt kaartjes zo netjes en leuk!
Wat een geweldige dag toch!
Zelfs het weer geeft me een verjaardags gevoel (ik ben in november jarig). Ik ben alleen niet een jaar ouder geworden en dat is nóg een meevaller.
Ik ga nu heerlijk verder genieten en mij nestelen op de bank met een kop thee en een haakwerkje (nee, ik ga nog niet uit het boek haken en ga ook niet overhaast naar de handwerkwinkel rennen), verder met datgene waar ik mee bezig ben. Wat vertel ik nog niet, maar het is een Ami en ik ben nu met bruin bezig.
