En dan al die enthousiaste reacties op mijn give-away: 86! Super!
Goed, ik had er dus nog best een klus aan (al was dat eigenlijk niet nodig, ik kon ook ter plekke tellen, maar ik heb braaf eerst een genummerd lijstje gemaakt), maar heb met liefde de loting gedaan.
Ik ben eerst naar mijn oudste zoon gegaan en een cijfer gevraagd tussen de 0 en de 82 (er waren 4 reacties die niet wilden meedoen voor de tas, maar wel hun mening wilde geven, wat natuurlijk ook enorm gewaardeerd wordt). Hij noemde het cijfer
63
Dit betekent dat de tas gaat naar: Liesbet Jehaes!En toen was er nog een geluksvogeltje te verloten....
Ik naar mijn jongste zoon en hem gevraagd naar een cijfer tussen 0 en 84 (er waren nu 2 reacties die niet mee deden) en hij noemde het cijfer
3
Het vogeltje is dus bestemd voor Sylvia van Zaanse Zolder!
Dames, gefeliciteerd allebei, als jullie even jullie adressen doormailen naar mwlbyangelique@gmail.com , hebben jullie het spoedig in huis.
Iedereen hartstikke bedankt voor het meedoen en voor alle lieve reacties, ik hoop natuurlijk dat jullie veel plezier blijven hebben in het volgen van mijn blog.
Vorige week vertelde ik over het boekje met kerstversieringen wat ik zo lief van Catherine had gekregen; ik ben toen meteen wat patroontjes aan de haak gegaan en dit kwam er uit:
De ijspegel, het hartje en de sok zijn patronen van Catherine, de ster van Echtstudio. Alle patronen waren heel duidelijk beschreven en leuk om te maken. Ik ga beslist nog veel meer maken, ook andere patroontjes uit het boekje (al red ik het vast niet om komende kerst al mijn totale boom er mee te versieren).
Verder heb ik niet zo veel gehaakt, want het afgelopen weekend was ik vanaf vrijdag weg met mijn vriend, lekker even samen er tussenuit.
We hadden een lang weekend Utrecht geboekt in hotel Mitland (prima hotel overigens!).
Een aantal weken geleden had ik een mail gestuurd naar Esther van het blog Happy in Red. Zij woont namelijk in Utrecht en vindt het leuk om over steden te vertellen (dat blijkt ook wel uit haar website http://mooistestedentrips.nl, neem er eens een kijkje, het is beslist een aanrader!). Ik heb haar gevraagd om wat tips en uitgebreid gekregen ook! Dank je wel Esther, je hebt ons prima op weg geholpen.
Vrijdag ontmoetten wij elkaar op station Utrecht Centraal (ik kom uit het westen, mijn vriend uit het oosten) en hebben we eerst maar koffie met gebak genomen in La Place Hoog Catherijnen om het begin van een heerlijk weekend-weg in te luiden. Vandaar hadden we al een aardig uitzicht over de stad en hebben we ons een beetje georiënteerd.
We hebben het weekend veel oude gebouwen gezien uit heel verschillende periodes. Ik heb er een paar bij elkaar gezet voor de indruk:
Door de hele binnenstad heen zie je zoveel moois!
Ook hofjes en binnentuinen:
We hebben een rondvaarttocht gemaakt, want Utrecht heeft toch wel heel uniek, ontzettend gezellige werven met kelders langs de gracht, veel van die kelders zijn nu restaurantjes of leuke winkeltjes. Het is erg toeristisch, maar wij vonden het zeker de moeite waard.
Ook hebben we de Domtoren beklommen:
Ik kan jullie vertellen dat dat een hele klim was: 112 meter hoog, 465 traptreden (die niet op een standaard afstand van elkaar liggen). Ik heb hoogtevrees, maar ben toch echt boven geweest (vooral niet recht naar beneden proberen te kijken!).
We hebben in verschillende variaties gegeten: 1x Grieks op de werf aan de gracht (met bedelende eenden direct naast ons :p), 1x heeeeel erg chique in het stadskasteel Oudaen en 1x een daghap in een studentencafé (niet omdat we door het geld heen waren, maar omdat we al zoveel uitgebreid hadden gegeten, inclusief het ontbijt in het hotel) en wat gedronken in verschillende gelegenheden zoals de voormalige winkel van Sinkel (eerste warenhuis van Nederland) en bij King Arthur. Er schijnt op zaterdag ook een stoffenmarkt te zijn, welke al 400 jaar bestaat, maar deze hebben we helaas niet gezien.
We hebben een heerlijk weekend gehad samen; veel gezien en veel genoten.
Ik heb wel de meeste blogs gelezen, maar bij de meesten een keer niet gereageerd, jullie snappen nu vast wel waarom.
Helaas las ik ook een naar bericht op de terugweg in de trein: Linda van Minimoek ligt in het AMC. Monique van het blog Moos en haar Moosies heeft hiervoor een initiatief op touw gezet, waar ik nu eerst wat voor ga maken. Ik hoop dat er veel mensen aan mee gaan helpen, maar nog meer dat Linda goed herstelt.