Blauw in de hoofdrol

Toen wij in mei naar Frankrijk op vakantie gingen, wilde ik iets simpels mee om te haken. Van te voren had ik allerlei steken uitgeprobeerd met de sokkengaren die ik een tijd terug bij de Lidl kocht, ik wilde er in ieder geval een trui voor mijzelf van maken. Maar doordat het garen gemêleerd is, kwam geen enkele steek echt tot zijn recht, werd het eigenlijk alleen maar rommelig. En dus koos ik voor stokjes, gewoon simpele stokjes.
Ik heb tijdens de vakantie niet zo heel veel gehaakt, daar ik onderweg om mij heen wilde kijken. In die week in mei haakte ik het achterpand. In de 2,5 week in Duitsland haakte ik het voorpand en de mouwen, alles overigens zonder patroon, de boorden in reliëfstokjes.
Vorige week haakte ik de trui in elkaar en de halsboord, er was toen alleen geen fotograaf beschikbaar op het moment dat het licht redelijk was; nu gelukkig wel :-)

En de achterkant:

De trui zit heerlijk kan ik jullie vertellen!
Het materiaal bestaat uit 48% katoen, 39% scheerwol en 12% polyamide.
Ik heb zo'n 7/8 bolletjes à 50 gram gebruikt, gehaakt met naald 4 (ieder bolletje heeft een looplengte van 200 meter).
Zoals gezegd zonder patroon, alleen met mijn meetlint erbij.
Ik ben er heel blij mee!

In Duitsland kreeg ik van Remco deze prachtige wol:

Het is zo ongelofelijk zacht!
De kleuren heb ik heel bewust gekozen en ik ben al een heel eind op weg om deze wol om te zetten in iets heel schattigs (al heb ik de donker bruine wol vervangen voor ecru uit mijn voorraad).
Binnenkort hier dus meer over ;-)

Voor altijd vriendjes?

Als je amigurumi maakt, kun je soms rare situaties verwachten, zo trof ik vanmorgen dit tafereel aan op mijn ontbijttafel:

Ik dacht dat dit alleen in kinderliedjes gebeurt, maar kennelijk had ik het mis.
"Wat zijn jullie nu aan het doen?"
"Nou," antwoordde het kleine beertje, "een broodje aan het smeren voor Remco, want we vinden het niet leuk dat hij zo boos tegen ons doet en hopen dat hij nu wel voor altijd vriendjes met ons wil zijn.".
Het klopt: Remco was nou niet bepaald aardig tegen deze schatjes en dat alleen omdat ik wel met deze beertjes knuffelen wil. Hoezo jaloers? Remco is er nu eenmaal niet altijd, de beertjes wel.
Maar Remco heeft inmiddels van zijn broodje gesmikkeld, dus het zal wel goed komen :-)

Jullie hebben ze vast al herkend: beiden zijn Forever Friends beertjes, nu zo enorm populair in haakland. Tsja, ik kon ze niet weerstaan en heb ze nu dus zelf ook gemaakt.

De grote beer is naar een kooppatroon van My Krissie Dolls en is hier te vinden.
Ik heb die van mij gehaakt met acryl van Zeeman/Wibra en naald 3, hij is zittend 16 cm, staand 22 cm.

De kleine beer is naar een patroon van Yvonne Blanker, ik heb het hier gratis op haar facebookpagina gevonden. Ik heb hem gehaakt met tweed-garen van de Wibra en naald 3. Eigenlijk wilde ik de grote beer hiermee maken, maar het was een restje en niet genoeg, maar voor de kleine beer was het ruim voldoende, ik zou er zelfs nog 2 van kunnen maken :-) Dit beertje is zittend 8 cm en staand 12 cm.

En omdat ze echt voor altijd vriendjes zijn, wilden ze nog een keer samen op de foto ;-)

Chique meneer

Goh, ben ik daar nu alweer!
Dit keer niet met haakwerk, maar met naaiwerk.

Enkele weken geleden ging ik met mijn jongste zoon naar de stad want hij wilde wat nieuwe kleding voor op zijn stage. Hij kocht wat overhemden, stropdassen, een broek en een riem. Hij wilde ook nog graag een gilet met vlinderdas, maar dat was niet te vinden, tenminste, niet wat hij in gedachten had.
"Uh, mam.....????" Tsja, wat doe je dan? Ik heb toegezegd dat ik mijn best zou doen, ook al zit ik tegenwoordig haast niet meer aan de naaimachine.
Thuis heb ik alle oude Knip-tijdschriften doorzocht, maar nergens een heren gilet. Op internet vond ik ze wel, maar de prijzen van de patronen waren niet zuinig. Toen kwam ik een gratis patroon tegen op een Engelse site. Gratis, maar in slechts één maat, "S" (gelukkig is mijn zoon heel slank) en zonder verdere beschrijving. Wel een heel mooi patroon vond ik. Ik hoorde een heel klein stemmetje in mijn achterhoofd: "denk erom, een gilet naaien is niet makkelijk", maar ik negeerde het en ging enthousiast aan de slag. Er was gekozen voor een groene, gestreepte katoen; wel wat dun, maar daar ging vliseline tegenaan. Het ging lekker... tot ik bij de half gepassepoileerde zakken aankwam, want die waren schuin op het patroon. Ik had wel een heel duidelijk filmpje op You Tube gevonden, maar daar waren de paspels recht. HELP! Een schreeuw op facebook leverde helaas niet de oplossing, maar zoonlief wilde ze toch recht vanwege de strepen, dus ik kon weer verder. Ik was (en ben) eigenlijk best trots op het resultaat :-)
Goed, de zakken zaten er dus netjes in en nu was het nog maar een eitje om het af te maken (het stemmetje werd luider, maar er vooral niet naar luisteren), dacht ik. De buitenkant tegen de voering, keren en toen.... bleek dat niet te gaan. Daar zat de moeilijkheid dus. Schoudernaden weer losgetornd, gekeerd en de schoudernaden weer met een hoop gepriegel en wat handwerk vast en toen was het goed.

Een handige werkbeschrijving van een vlinderdasje vond ik hier (ik durfde niet meer zondemeer te vertrouwen op mijn eigen inzichten), die was binnen een uurtje klaar.
En dan presenteer ik nu........ (trommelgeroffel)......... een chique meneer in gilet!

En voor wat meer details:

En dan nog meer inzoomen op het borstzakje dat niet helemaal perfect is, maar ach, het was de eerste van de 3 (sorry voor de foto, die is met slecht licht en de tablet gemaakt):

Ik vind het geheel best goed gelukt :-)
En mijn zoon? Die is helemaal happy met zijn outfit, daar doen we het voor!

Het bankje

Weer wat geleerd: doe geen uitspraken over dat je vaker gaat bloggen, dat merkt men vanzelf wel, hahaha!

We zijn inmiddels lekker op vakantie geweest, 2,5 week met de camper in Duitsland. Het was heerlijk (afgezien van de hoge temperaturen, lang leve de airco) en we hebben veel moois gezien. We zijn veel plekken tegengekomen waar we nog wel eens terug willen, bestemmingen genoeg dus.
Er zijn enorm veel foto's gemaakt, daar ga ik jullie niet mee opschepen, maar je kunt je vast wel voorstellen dat we genoten hebben.

Na de vakantie heb ik eindelijk het bankje voor de dikke dame en haar date gemaakt (zie ook vorig blogbericht).
Ik heb het zelf ontworpen, want het bankje uit het boekje vond ik niet zo mooi en zou niet zo kloppen voor mijn figuren. Ik heb sokkenwol gebruikt en gehaakt op naald 2 (net als de poppetjes zelf, maar die zijn van katoen). Op de bovenste foto kun je goed zien hoe het geworden is, behalve de kleur, die zie je weer beter op de onderste foto.

En dan mét het stel:

Ik hoop niet dat ze té veel taartjes en roze koeken gaan eten, want dan past het niet meer ;-)

En nu ga ik een begin maken met het lezen van wat blogberichten van anderen :-)