Een gieter zonder water

Laatst zag ik een leuk idee op Pinterest voorbij komen.
De materialen had ik allemaal in huis en ik besloot ook zoiets te maken.
En hier hangt hij, mijn gietertje zonder water:

Ik gebruikte glow-in-the-dark-kraaltjes en hing er staafjes van een windgong onder.
Campanula er in en klaar. Natuurlijk is het sneller getypt dan gedaan, ik was een paar uurtjes zoet en ben blij met het resultaat.
Hier zie je de "stralen" beter.

Het gietertje hangt in mijn perenboompje en dat boompje doet het goed!
Kijk maar, dit is een deel van de peren die er hangen.

Afgelopen woensdag was er hier in Hoorn de jaarlijkse Weversmarkt, een groot opgezette markt voor iedereen die van draadjes houdt (zoals de organisatie het omschrijft). Vriendin en medeblogster Vera van Vera's Homemade had een kraam gehuurd en vroeg mij om haar te assisteren, ik mocht ook spulletjes op de kraam aanbieden. We hebben een heel gezellige, geslaagde dag gehad, ondanks de warmte.
Op onderstaande foto sta ik achter de kraam. We hebben goed ons best gedaan hè ;-)

Bewoond

Eind april kocht ik in Denemarken dit schattige speelkoffertje. 

Ik was het alweer vergeten totdat...

"Angélique, mag ik daar wonen? Aljeblieft???"

Wie kan zulke lieve, smekende oogjes negeren?

Ik niet.

En dus werd er een bedje gemaakt.

"Dankjewel, maar uhm.... wel een beetje kaal zo, hè?

Tsja, daar had hij wel een beetje gelijk in.

Aan het werk!

Wat een gepriegel, maar ja, Frits is ook maar 3,5 cm groot en het huisje is ook al niet zo groot.

"Oh, mijn lievelingskaas staat zelfs op tafel!

Wat is het hier gezellig geworden!"

Welterusten Frits!

Ongewoon maar toch leuk

Ik ben enorm, zoals dat tegenwoordig heet, uit mijn comfortzone gestapt met deze kaart. Dat komt omdat hobbywinkel De Egel een challenge heeft lopen met de opdracht: gebruik deze "sketch met een doily". Haha, door deze uitdaging is zelfs mijn hele blogbericht "uit mijn comfortzone", daar ik meestal Engelstalige woorden probeer te vermijden. Niet omdat ik geen Engels kan, maar omdat ik vind dat onze eigen taal steeds meer wordt overgenomen door hoofdzakelijk het Engels, maar ook door andere talen en dat vind ik jammer.
Ik dwaal af, terug naar de kaart.
Op één of andere manier werd ik gegrepen door deze uitdaging, misschien wel door de leuke voorbeelden die er bij getoond werden, en ben ik dus aan de slag gegaan, uitdaging aanvaard!
Hier het resultaat:

Een opsomming van wat voor mij ongewoon is:
* een "sketch" (vaste opmaak) gebruiken, nog nooit gedaan!
* de "doily", ik ken het woord van mijn haakhobby, maar heb het zelfs nog nooit gehaakt, wist niet dat het bij kaartenmaken ook bestaat.
* stempelen (is helaas te zien dat ik dat nooit doe)
* de Engelse tekst erop (ik heb nog geen Nederlandse stempelteksten)
* een kaart maken zonder bestemming vind ik lastig omdat je het niet persoonlijk kunt maken

En toch vind ik hem zelf heel leuk geworden.
De opmaak vind ik heel leuk en het viel me erg mee om het te gebruiken, misschien maakt het juist het maken wel een beetje makkelijker.
Het enige wat ik jammer vind is dat er voor deze kaart geen bestemming is, haha!

Deze kaart is dus speciaal gemaakt voor challenge 61 van Hobbywinkel De Egel.

Mijn volgende blogpost is weer haakgerelateerd. Tot dinsdag!

Kaartjes en.... wow!

Ik heb op mijn zolder zitten knutselen en dat levert jullie weer kijk- en leesvoer.
Mijn schoonouders zijn met de camper op stap en het leek me leuk om ze op de camping te verrassen met een vrolijk zomers kaartje.

Is die zomers of niet?  Hij viel in de smaak, missie geslaagd!

Voor mijn jongste zoon maakte ik een kaart voor zijn 23ste verjaardag. Hij is erg bezig met schoonschrijven en wel met kroontjespen en inkt én hij vindt de muisjes zo schattig, dus was deze kaart snel bedacht.

Ook deze kaart werd erg gewaardeerd.

Maar ik werd ook enorm verwend.
Pauline van het blog Borduurderij (ook van het blog Haakheksen maar daar gebeurt niets meer momenteel) is haar overtollige hobbyspullen aan het opruimen en ze vroeg mij of ze mij blij kon maken met wat naaldvilt-artikelen; ja zeker! Naaldvilten vind ik heel leuk om te doen, jullie hebben er wel eens iets van voorbij zien komen, maar ik ben er nog heel erg onzeker in.
Ik kreeg me toch een enorme doos opgestuurd!
Bovenop lag een lieve kaart, onderop een mooi vilt- en zelfs een amigurumiboek, daartussen was de doos stampvol met allerlei soorten en kleuren wol en viltpakketjes; WOW!

Hoezo verwend? Echt te gek, dankjewel lieve Pauline!