Uit de oude doos

Ik kwam onlangs wat foto's tegen van wat creaties die ik jaren terug eens maakte. Daar ik momenteel toch niets nieuws te laten zien heb, vind ik het wel geinig om deze oude maaksels te tonen.

Toen een van mijn broers ging verhuizen, heb ik zelf een cadeautje voor hem gemaakt dat ik nog lang in hun huis heb zien staan (misschien staat het er nog wel?) Ik kocht 2 crème kleurige hoge bloempotten en plukte een bergje grassprieten en margrietjes. Het gras en de bloemetjes plakte ik nog vers op de bloempotten en er gingen 2 laagjes blanke lak overheen. Het heeft zich nog erg lang heel goed gehouden, maar in de loop der jaren zag je alles langzaam een beetje verbleken. Ik had er ook een bijpassend cadeaukaartje bij gemaakt met grassprietjes en margrietjes. Het cadeau viel erg in de smaak, misschien een leuk idee om ook eens te proberen?

En ik kwam nog een werkstuk tegen:
Diezelfde broer heeft 3 prachtige dochters. Toen ze klein waren, wisten ze precies wat ze aan hun tante moesten vragen voor hun verjaardag: prinsessenjurken! Helaas heb ik niet overal foto's van gevonden, maar wel van de sneeuwwitje-jurk:

Nagemaakt van een plaatje, wel op de groei :-) De grote witte opstaande kraag heb ik daar nog op mijn schoot liggen. Het was zelfs compleet met rode diadeem met strikje. Ik denk dat deze foto zo'n 10 jaar oud is, hihi.

Wie weet laat ik jullie nog wel eens iets zien uit de oude doos, heb ik toch mooi een reden om een blogje te schrijven ;-)

Blue

Haha, ik wilde zojuist even een teken van leven geven en meteen maar de laatst gehaakte handschoentjes voor mijn zoon plaatsen, toen ik mij bedacht dat het wel heel toevallig is dat deze dingen BLAUW zijn en dat op de zogenaamde 'blue monday', haha :-)
Mensen worden helemaal gek gemaakt en een depressie aangepraat en ik blijf nog in stijl ook :-p
Enfin, hier is het blauwe paar:

Uiteraard kreeg ik de kleur niet goed op de foto, maar dat maakt niet uit. Het is weer een heel simpel paar, waar ik er al meerdere van gemaakt heb, dat doe ik zonder patroon. Maar hoe simpel het normaal ook is, dit paar heeft heel wat uurtjes haken, uithalen, haken, weer uithalen, haken, nog een keer uithalen en dat nogmaals, gekost. Ik ben voor nu die dingen dan ook goed zat!
Ik weet wel hoe het komt, ik heb momenteel te veel aan mijn hoofd en dan krijg je dat, noem het een dipje. Vandaar dat ik ook verder niets te laten zien heb, maar dat komt vast wel weer goed. Ik merk al dat de zin om te haken weer wat meer aanwezig is en dat er weer ideetjes beginnen te borrelen, dus dat is een goed teken.
Als jullie geduld hebben, zien jullie wel weer wat verschijnen ter zijner tijd ;-)
Hopelijk komen jullie dan weer hier terug?

Haakwerk en...

Om te beginnen wil ook ik, voor zover ik dat nog niet gedaan heb, iedereen een fantastisch 2014 toewensen; ik hoop dat jullie er allemaal wat heel moois voor jezelf en anderen van maken.

Zoals jullie in mijn vorige bericht konden lezen, had ik voor mijn jongste zoon groene vingerloze handschoentjes gemaakt, passend bij zijn groene sneakers met gele veters. Meneer was er erg blij mee, maar wilde er ook nog graag een bijpassende groen met gele col bij. U vraagt, wij draaien ;-)
Hij koos zelf de steek:

Gek genoeg krijg ik de kleur maar niet goed op de foto, die moet zijn als de kleur van de letters onderaan de foto. Als je je verveelt, kun je gemakkelijk het aantal fouten tellen (en dan te bedenken dat je maar 1 kant ziet!), maar ik ga er van uit dat niemand zich verveelt :-)
Hier nog een foto om de nek van de eigenaar:

Hij heeft met kerst van zijn broer een (gekochte) blauwe col gekregen, passend bij zijn blauwe sneakers, mogen jullie raden wat mij nog te doen staat, haha. Maar eerst ga ik proberen datgene af te maken waar ik in november al aan ben begonnen, hopelijk lukt het nu wel om me te concentreren op een patroon.

Oké, haken zijn jullie van mij wel gewend, maar op gebied van koken en bakken lezen jullie eigenlijk nooit wat van mij. Dat klopt ook, want dat is absoluut mijn hobby niet (al kook ik wel iedere dag vers en verantwoord). Maar op oudjaarsdag heb ik ontzettend gezellig met mijn beide grote mannen (haha, wat voelde ik mij een klein mammaatje met die kerels naast mij) gebakken. Geen oliebollen, maar volgens Italiaanse traditie 'crostelli'.

Ze waren goed gelukt, we hadden alleen wel erg veel. Geen probleem, er waren genoeg gegadigden om te proeven.
Ik zal een korte beschrijving geven van het recept:

• 1 pond bloem
• 2 eieren
• 3 eetlepels suiker
• snufje zout
• citroen rasp 
• 1 glas witte wijn of melk
• 25 gram boter.

Deze ingrediënten worden gekneed tot een soepel deeg en worden vervolgens door de pastamachine gedraaid om dunnen lange vellen te maken. Die worden dan in ruiten/vierkanten van ca. 6-8x8 cm gesneden met een snede in het midden om openbarsten te voorkomen. Ondertussen is een flinke pan olie verhit en worden de stukjes gefrituurd met bovenstaand resultaat. Poedersuiker er over en smikkelen maar!

De pastamachine hoefde nog niet de kast in, want op nieuwjaarsdag is hij opnieuw gebruikt. Mijn jongste zoon wilde graag zelf pasta maken en om het extra feestelijk te maken, hebben we er ravioli van gemaakt. Zoon maakte de pasta en ik ondertussen de vulling: spinazie met roomkaas.

Tijdens het koken van de ravioli smolten we boter met blaadjes salvia uit eigen tuin en bakten we schnitzels. De bordjes zagen er zo uit:

Jullie willen vast geloven dat we met smaak hebben gegeten :-)