We waren in... Litouwen!

Ik hoor jullie denken: a. waar ligt dat? en b. wat moet je daar nou?
We beginnen met vraag b.: de zoon van mijn vriend woont sinds een jaar in Vilnius, de hoofdstad van Litouwen en wij wilden graag zien waar hij woont en wat hem daar gebracht had, de zoon wilde graag zijn woonomgeving laten zien.
Vraag a. is het makkelijkst te beantwoorden met een kaartje

Litouwen heeft als buurlanden: Rusland, Polen, Wit Rusland en Letland, vanaf Eindhoven is het 2 uurtjes vliegen.
We vlogen maandag heel vroeg en werden in Litouwen opgewacht door de zoon en zijn Litouwse vriendin. Zij brachten ons eerst naar het hotel om de bagage te dumpen, waarna we vervolgens met de auto een tourtje door de stad maakten voor een eerste kennismaking. Net buiten de stad hebben we wat gedronken en een lokaal borrelhapje genomen. We gingen nog naar een stuk bos waar moderne kunst was opgesteld, maar dat viel ons allemaal erg tegen. Wat wel een heel leuk onderdeel van het programma was, was een bezoek aan de televisietoren, vanwaar je een schitterend uitzicht had over de stad en de omgeving. 's Avonds aten we (heel goedkoop en erg lekker, zoals in ongeveer elk restaurant) in een gezellig restaurantje traditionele Litouwse gerechten.


Dinsdag gingen we met de auto een heel eind rijden langs eindeloze bossen, uitgestrekte velden en kleine woongemeenschappen, waar ik mij verbaasde over de minuscule huisjes waarin oude mensen wonen en een moestuintje onderhouden, omdat hun inkomen niet meer toestaat. We kwamen uit in de stad Druskinikai, die bekend staat om de vele "welness resorts". We maakten er een wandeling door een nieuw aangelegd park

en daarna door het stadje zelf, waar ik een mooi voorbeeld van het, in mijn ogen, meest opvallende kenmerk van Litouwen namelijk grote contrasten, heb kunnen vastleggen:

Rechts zie je een heel slecht onderhouden grauw blok beton gebouwd in de sovjet-tijd, links een modern gebouw met een veel gezelligere uitstraling.
Na het bezoek aan de stad gingen we naar een museumpark over Litouwen tijdens het communistische regime van de Sovjet Unie; heel indrukwekkend en openbarend.

Woensdag zijn we met de trein naar Trakai gegaan. De trein was modern, maar het spoor is voor het grootste gedeelte flink verouderd. De trein rijdt erg langzaam, seinen gebeurt nog met van die "spiegelei"-bordjes die met de hand omhoog gestoken worden. Mensen nemen niet de moeite om het perron te verlaten via de daarvoor bestemde manieren, maar steken gewoon het spoor over, dat was echt een vreemde gewaarwording.
Trakai is een stadje, gebouwd bij een dubbel kasteel op een (schier)eiland dat erg smal is. We hebben er een schitterende wandeling gemaakt langs het water (waar de vele toeristen niet kwamen) en hebben het prachtige kasteel bezichtigd.

Terug gingen we via de toeristische route, de straat met huisjes en flats en kozen we de bus om dat ook eens meegemaakt te hebben. Dat was een avontuur op zich: een tamelijk oud busje, opgekocht in het buitenland, dat rammelend, hortend en storten over de weg ging. Er was overigens geen eenheid bij de busmaatschappij, want je kon net zo goed een opgekochte touringbus treffen of stadsbus.

Donderdag zijn we met ons tweeën op pad gegaan in Vilnius. We hebben vele straatjes doorkruist en gebouwen bewonderd. Hier een impressie:

Het park waar tot augustus 1991 een gigantisch beeld van Lenin stond,
nu hangt de nationale vlag van Litouwen er te wapperen.

Een gammel houten huisje naast een enorm flatgebouw, ergens midden in de stad.

  

                Een prachtig Middeleeuws gebouw langs de rivier

Een Russisch-Orthodoxe kerk, vol pracht en praal met een bedelend oud vrouwtje er voor.

Een Katholieke kerk

Een heel gammele trolleybus

Een mooi straatje

De markthal

We waren heel blij dat de markthal open was, want het bleek een nationale feestdag te zijn (Litouwen hoort 10 jaar bij de Europese Unie) en we waren toch erg nieuwsgierig hoe het er daar aan toe gaat. In deze markthal doet de bevolking zijn boodschappen. Alles ligt er door elkaar heen: een vleeskraam naast een viskraam, daarnaast kleding, groenten... en dan opeens: WOLLETJES!!!! Een waar Wolletjes-Walhalla! Aaaahhh!!!! Van de vloer tot het plafond was het glazen winkeltje volgestouwd :-D

Van vriendlief mocht ik uitzoeken wat ik maar wilde, ow, wat een feest! Het bleken allemaal Turkse garen te zijn, erg goedkoop en van mooie kwaliteit. Ik heb mijn best gedaan en ging niet met lege handen naar buiten; zie hier de buit:

Zo zacht, zo mooi van kleur, echt super! Jullie zien vanzelf wel wat ik er van maak, de plannen liggen klaar ;-)

's Avonds was er op een plein in de stad een concert dat live op tv werd uitgezonden ter ere van het 10-jarige EU-lidmaatschap, dat was geinig om mee te maken, al waren de artiesten voor ons natuurlijk net zo onbekend als alle andere Litouwers.

Vrijdag zijn we met ons tweeën met de bus naar een mega-groot winkelcentrum gegaan. In de stad zijn er namelijk geen winkelstraten zoals wij dat kennen (wel hier en daar een boetiekje, een supermarktje en een souvenirwinkeltje), maar grote winkelcentra met heel grote supermarkten en allerhande winkels aan de rand van de stad, erg leuk om eens te zien.
Zaterdag hebben we nog wat door de stad gewandeld en zijn we nog aan de rand van de stad 2 kleinere winkelcentra tegengekomen.

Het was een erg avontuurlijke reis, we hebben heel veel gezien, veel informatie gekregen van de zoon en zijn vriendin en snappen nu waarom hij daar woont: het leven is daar minder gehaast en eenvoudiger. De natuur is mooi het land bevind zich in een snelle ontwikkeling.
Kortom, wij hebben er van genoten!
We hebben nog veel meer foto's en ik kan nog heel veel vertellen, maar dan wordt het helemaal zo'n lang blog.

Morgen begin ik weer met het lezen van wat blogs, want dat is er bij in geschoten, net als haken ;-)