Even op adem komen

(Vervolg van 28 & 30 augustus j.l.)

Ik heb het stel ook wel eens naar buiten gestuurd, hoor.
Ik ging op vakantie om tot rust te komen, maar met een aap aan boord kun je dat wel vergeten, want dat beweegt constant, om moe van te worden.
En de buurnannen bleven maar roepen wat we écht nog allemaal moesten zien in Tsjechië, afgewisseld met de juiste uitspraak van elk Tsjechisch woord dat ze tegen kwamen (Tsjechisch is voor ons onbegrijpelijk en ik had het al snel opgegeven om wat woordjes te herkennen). Ik weet niet wie vermoeiender was: de aap of de buurmannen, pffffff.
En het draakje, ach die is wel lief en rustig, maar zit de hele tijd te bekijken wat je doet, dat werkt op den duur ook op de zenuwen. Dus, hup! Naar buiten jullie!

Achteraf natuurlijk zo'n slecht idee! Ik had het kunnen weten.....
Want toen ik ze binnen riep om verder te rijden, kwamen er geen vier, maar vijf(!) figuren aanlopen!

Waar kwam die olifant in hemelsnaam vandaan?
Ach, laat maar, ik wil het niet eens weten!

Ik nam hem eerst even apart om hem toe te spreken, maar zeg nou zelf,

Hier kun je toch niet streng tegen zijn?
Vooruit dan maar, we knijpen wel weer een oogje toe.
En de buurmannen? Die heb ik eens heel duidelijk verteld dat ze nu echt niemand meer mogen meenemen, want anders verkoop ik ze. Ze keken me heel geschrokken aan, ik ben benieuwd of het geholpen heeft. Gelukkig wonen die twee al heel lang bij Remco, ik was anders waarschijnlijk al eerder gek van ze geworden.
Och och, wat staat ons nog te wachten?
Volgend jaar wordt elke amigurumi die als verstekeling aan boord klimt buitengezet, hoor, ik heb er thuis al genoeg en wil wel eens een tijdje amigurumiloos zijn!

Zou dit het einde van het verhaal zijn?

Welnee! Was het maar waar!