Een beroemde kat en een bekende hond

Vorige week kwam ik op mijn slaapkamer en ik schrok me een hoedje: lag daar zomaar een kat op mijn bed te luieren! Nou ben ik ontzettend allergisch voor katten, dus daar werd ik echt niet blij van.
Kijk nou wat een brutaliteit:

Ik probeerde het beest weg te jagen, maar in plaats van het hazenpad te kiezen nam deze "meneer" een geamuseerde pose aan.

Het is natuurlijk wel een beetje een gek gezicht als een kat zo gaat liggen, dus schoot ik in de lach. Dat had ik uiteraard niet moeten doen, niet erg pedagogisch verantwoord, want nu was het hek pas echt van de dam. Met een atletische zwaai kwam hij op een plankje terecht.

Dat had hij kennelijk vaker gedaan, wat een souplesse.
Hij maakte de indruk dat het poseren hem in de genen zit, alsof zijn hele familie al jaren niets anders doet dan voor de camera staan. Ik vond hem trouwens behoorlijk lijken op amigurumi die ik jaren terug al maakte, deze en deze (de laatste is kort na zijn geboorte verhuisd, geen idee hoe het met hem gaat) en, hoe is het mogelijk, ook deze kat heet Amineko (ami is de afkorting van amigurumi, Japans voor rond gehaakte of gebreide knuffel; neko is Japans voor kat). Hij kwam speciaal voor mijn zoon die gek is van Japan en in zijn vrije tijd Japans studeert. Dus niet vanwege mijn fijne bed :p
Logisch dat mijn zoon vindt dat hij mag blijven.
We zullen er nog wat mee beleven, op de gekste momenten duikt hij op.

Kiekeboe!

Maar ik betrapte ook zijn gevoelige kant...

En dan is hij toch wel heel lief! :-D
Maar meestal niet voor lang.

Amineko, laat dat! Arme teckel!
Gelukkig voor de teckel zal die spoedig verhuizen.

Zowel de teckel als Amineko haakte ik met de restjes Caron Simply Soft, die over bleven na de gehaakte vlaggetjes voor de weversmarkt en voor in de winkel van Schouten Handwerken, zij hadden de wol beschikbaar gesteld voor ons haakcafé, zie het bericht hier. De teckel heb ik ook gemaakt voor in de handwerkwinkel, zodat klanten kunnen voelen hoe zacht dit garen is en er gehaakt uitziet, naar het overbekende patroon van Michelle Wilcox, in het Nederlands te vinden bij Stip & Haak.
Ik zal de teckel nog even laten zien zonder gekke kat op zijn rug:

Echt een restjes-teckel :-)
Ik ben benieuwd wat Wilbert Schouten van hem vindt.

Dat is een lang bericht geworden. Een goedmakertje voor de stilte afgelopen december :-D