Weet je wat ik wel zou willen zijn? Een bloemetjeskonijn!

Toen mijn jongste nog klein was (lang geleden) hoorde hij een keer de carnavalskraker "bloemetjesgordijn" op de radio, waarop hij de opvolgende dagen uit volle borst steeds zong: "weet je wat ik wel zou willen zijn? Een bloemetjeskonijn, een bloemetjeskonijn!". Daar moest ik aan denken toen ik bezig was met deze amigurumi, het liedje was nog maar lastig uit mijn hoofd te verbannen (en dat terwijl ik helemaal niet van carnaval houd).
Mag ik jullie voorstellen: Bloemetjeskonijn!

Een fotografe zal ik nooit worden, dit konijntje is in het echt lila met hard roze bloemetjes en voetzooltjes.

Schattig toch?

Ook dit konijntje gaat in de doos voor de actie van Maaike, die nog steeds doorloopt. 

Dit konijntje is gemaakt naar het patroon "Koosje" van Christel Krukkert.

Wat een overweldigende reacties op mijn vogeltjes! Velen wilde graag weten of het verhaal verder gaat; ik zal jullie even bijpraten:

De rust was redelijk teruggekeerd hier in huis, ieder deed zijn ding. De vogeltjes waren druk in de weer met de kleintjes, dat wil zeggen, mevrouw Koolmees, want Roodborstje raakte al snel verveeld en ging steeds op onderzoek uit. Zo kwam hij ook bij mij kijken toen ik wat op blogger en facebook bezig was. Bij het lezen van de reacties werd het beestje opeens helemaal gek van blijdschap: hij zag Marjo's fotootje en woorden en bleef maar roepen dat hij naar haar toe wilde. Ik las de reactie van Marjo nog eens en toen viel bij mij ook het kwartje: het vogeltje is geen "hij", maar een "zij" en was nog notabene jarig ook (ik heb haar natuurlijk direct gefeliciteerd), ze hoort gewoon bij Marjo thuis! Tsja, wat kon ik doen? Ik heb haar laten gaan en help nu zelf maar mevrouw Koolmees af en toe met het grootbrengen van haar kroost (al ben ik daar niet zo goed in, daar ik geen vogeltje ben). 

Inmiddels heb ik vernomen dat Roodborst in België bij Marjo is aangekomen en dat ze nu heel gelukkig is, hopelijk is Marjo dat ook, want het is toch weer een extra bewoner in huis ;-)

Dus sorry lieve volgers, de relatie tussen de vogeltjes is alweer ten einde... Het had zo mooi kunnen worden.

Samengesteld gevleugeld gezin

Vanmorgen vroeg hoorde ik wat geritsel hier in de woonkamer uit een hoek waar niet vaak geritsel vandaan komt. Toen ik ging kijken zag ik tot mijn stomme verbazing een roodborstje tussen een plant staan.

Het arme beestje keek een beetje overstuur rond, het was vast niet zijn bedoeling om hier te zijn.

Toen hij op vloer landde was mama koolmees er als de kippen bij, want ja, ze heeft natuurlijk wel 2 kleintjes te beschermen en dan moet je vreemdelingen goed in de gaten houden.

Het roodborstje vertelde half snikkend dat het zijn familie was kwijtgeraakt en geen idee had hoe hij ze terug moest vinden, daar de hele familie aan het verhuizen was.

Mama koolmees vond het best zielig en gaf het vogeltje een knuffel

Tsja, je bent een zorgzame mama of niet hè ;-)

"Weet je wat," zei ze tegen het roodborstje "wij kunnen ook familie voor je zijn." (Dat had ze mooi bekeken, want ze was een alleenstaande mama en kon wel wat hulp gebruiken om haar kroost groot te brengen).

"Kom, ik stel je voor aan mijn kindertjes."

"Nou, ik weet het niet," zei het roodborstje bij het zien van de kleintjes "jullie lijken op elkaar, ik val er echt buiten."

"Maar we hebben toch allemaal veren?" reageerde mama Mees. Dat valt niet te ontkennen natuurlijk.

En nu zorgen het roodborstje en mama Mees samen voor het kleine grut :-)

Als dat nog geen mooi zondagsverhaaltje is... :-)

Ook het roodborstje is een patroon van Annemiek, van het blog Mieks creaties, binnekort is het patroon bij haar verkrijgbaar. Dank je wel Annemiek voor de leuke patronen!

Wat fladdert er nu in mijn huis?

Ja! Ik heb weer wat nieuws te laten zien! Ik heb me weer een beetje kunnen concentreren op een patroon en dat is een goed teken.
Eindelijk heb ik het patroon van Annemiek van het blog Miekscreaties proef-gehaakt. Annemiek had me in de herfstvakantie gevraagd, toen was ik niet thuis en had niet de juiste kleurtjes bij me, maar het had geen haast zei Annemiek. Thuis ben ik vrijwel meteen begonnen, maar na een halve mama-koolmees is het stil komen te liggen door allerlei projectjes die voorrang moesten krijgen i.v.m. de decembermaand en kon ik mij, zoals gezegd, totaal niet concentreren op wat ingewikkeldere patronen.
Maar nu is mama-koolmees met haar kleintjes in mijn huis neergestreken, ze zijn zo super schattig!
Het is een patroon voor hakers die van een uitdaging houden en erg origineel, kijk maar:

Annemiek gaat dit patroon verkopen, t.z.t. lees je er vast meer over op haar blog (die sowieso het bezoeken waard is!)
En nu ga ik nog het roodborstje proberen, dat patroon ligt ook al klaar :-)