Jullie hebben in vorige blogberichten kunnen zien en lezen dat de groenten en vruchten in mijn tuin weelderig groeien, we genieten er met volle teugeen van. Je zou haast gaan denken dat ik verstand van tuinieren heb, maar niets is minder waar. Ik zal maar opbiechten dat ik er niets vanaf weet, maar dat al het succes is te danken aan mijn tuinhulp. Zij weet precies wanneer er gezaaid moet worden, hoe ik de tomaten moet dieven, wat vredig naast elkaar kan groeien en wanneer ik water moet geven. Zonder haar was er niets op ons bordje gekomen. Zal ik mijn tuinprofessortje aan jullie voorstellen?
Even zoeken, hoor, ze is niet zo groot...
Aha, kijk, daar heb je haar bij de pluksla en de worteltjes.
Kom meisje, draai je eens om, mijn bloglezers willen je lieve gezichtje vast wel graag zien :-)
O, madam is er niet om te poseren maar om de tuin te inspecteren!
En ze zag dat het goed was...
Na nog even aandringen wilde ze dan wel op de foto, maar wel bij de radicchio (Italiaanse sla), want die staat er zo mooi bij.
Nou, ik vind dat alle gewassen er prachtig bij staan en heerlijk smaken en dat allemaal dankzij de kennis van dit meisje. (Tsja, het werk moet ik wel zelf doen, want ze heeft nu eenmaal geen armen. Gelukkig zijn de bakken heel onderhoudsvriendelijk)
Eigenlijk wilde ik een nieuwe sleutelhanger voor mijzelf, maar daarvoor is ze te groot. Ik gebruikte als basis het patroontje voor een gelukspoppetje uit het boekje "gelukspoppetjes haken" van Annemarie van Arts en heb me verder een beetje laten inspireren door een foto op Pinterest, afkomsitg van een blog "Made by Leonie". Het was een leuk werkje, maar een sleutelhanger heb ik nu nog steeds niet :p
Ik maakte nog een armband met de Kumihimoschijf, met een mooie knoop die ik ook op een van mijn Pinterestborden heb staan. Ik vind hem wel wat hebben.
Fijne dag allemaal!