Susan

Er is hier iemand die zich even wil voorstellen aan jullie:

Dit is Susan.
Susan is een nichtje van Julia en ze is even op visite bij Julia, ze blijft zelfs een nachtje slapen.
Morgen gaat ze naar haar woonadres, namelijk bij één van mijn cliënten die graag zo'n popje wilde voor haar 3-jarige achterkleindochter.
Maar nu is Susan dus hier en Julia had een heel gezellig plekje gevonden om de theetafel neer te zetten. Ik was stomverbaasd toen ze aangaf dat ze het lelijke, oubollige kastje bedoelde dat hier al jaren staat, bedoeld om weg te doen. Maar toen de tafel en stoeltjes er eenmaal instonden en ik een lampje opgehangen had, moest ik haar eigenlijk wel gelijk geven: een perfect eigen plekje voor dit dametje, al is het absoluut nog niet aangekleed. Er valt best wat van te maken :-)

Eigenlijk deert het de dames momenteel niet zo hoe het er uit ziet, ze hebben zin in thee, heel veel thee om lekker veel bij te kletsen, dat is al gezellig genoeg!

Inmiddels heb ik de vernieuwde uitgave van het boek "mijn gehaakte pop" in huis, maar om Susan te maken heb ik nog een beetje gebruik gemaakt van het oude boek. Het jurkje heb ik weer zelf in elkaar geflanst, dat staat niet in het boek.

Wat jammer nou....

...Maar de kolsjaal voor mijn zoon is al af. Het haakte zo fijn!

Mijn zoon is dik tevreden (en ik ook). In het echt is de sjaal iets donkerder, op de volgende foto beter te zien. Ik heb 3 bollen "Dina" van de Wibra (72% acryl, 25% wol, 3% viscose, € 1,79 per 100 gram, 170 meter) gebruikt en gehaakt met naald 7. De kolsjaal is 32cm breed en zo'n 150cm in omtrek.
De steek haakte heerlijk weg.

Heel simpel: 1 vaste, 1 losse; de volgende toer de vaste op de losse haken en de losse boven de vaste.

Gisteren zag ik bij Rita een heel leuke tutorial van gezellige pompoentjes, heel duidelijk en zeker niet moeilijk. Daar 's avonds mijn handen na het afmaken van de sjaal niet stil wensten te liggen, ben ik eens lekker aan de freubel gegaan en kijk eens hoe leuk ze zijn geworden:

Dankjewel Rita, het was heel leuk om ze te maken en simpel dankzij jouw zeer goed omschreven tutorial!

Een speciale poncho

Ik heb weer een project af, een heel nuttige. Ik heb namelijk voor een man in een rolstoel een poncho gemaakt die men makkelijk bij hem aan en uit kan doen en die goed warm is, want het was mij opgevallen dat een jas aandoen een hele onderneming is. Het was een aardige uitdaging, want ik kon slechts één keer tussendoor passen, moest oplossingen bedenken om het gebruik makkelijk en comfortabel te maken en ik wilde het toch zo mannelijk mogelijk houden. De poncho voldoet in alle opzichten, maar is alleen totaal niet fotogeniek, zeker niet met kunstlicht laat op de avond. Maar ja, gisteravond afgemaakt en vandaag afgeleverd, dus we doen het er mee.
Ik heb zelf even model gespeeld zodat jullie een idee krijgen wat de bedoeling is en de privacy van de persoon in kwestie toch gewaarborgd blijft.

Hangend op een hangertje lijkt het net een grote trui. De achterkant is breder en korter dan de voorkant om de rug goed warm te houden, zonder dat er een prop tussen rug en leuning zit.

De kol kan zowel naar beneden geslagen als gesloten worden gebruikt. Met een grote knoop (te zien op de eerste foto) die makkelijk tussen de gehaakte stokjes past kan men de kol strakker of losser vastmaken.

En zo wordt het gedragen. De armen liggen stil op de rolstoeltafel, het voorpand ligt daarover en kan onder de armen gevouwen worden, zodat de handen goed warm blijven. Overigens is de rolstoel voor een groot deel aan de zijkant gesloten, waardoor het niet echt nodig was om daar de poncho te sluiten.

Ik heb bijna 8 bollen "Olga", 100% acryl van de Zeeman, gebruikt en gehaakt met naald 12 (!). De poncho is heerlijk warm, maar wel wat stijvig, wat in dit geval niet erg is.
Ik vond de poncho helemaal niet gek staan, zelfs wel stoer. Ik ben best tevreden en de gebruiker ook.

Voor een mevrouw maak ik momenteel een pop zoals Julia voor haar achterkleinkind. Het volgende project (en dat daarna zou komen) lag in mijn hoofd al klaar, maar dat moet toch nog even wachten, want gisteren heb ik met mijn jongste zoon een nieuwe jas voor hem gekocht en daar wil hij graag een okergele kolsjaal bij. En tsja, ik wil wel graag de liefste moeder van de wereld blijven, dus dat gaat voor mijn eigen wensen :-p