maandag 24 februari 2020

Nog een deken

Ik vertelde hier over de bankdeken voor mijn oudste zoon, Remco reageerde daarop al met "brrr koud hier". Hij wist niet dat ik toen al wist dat hij niet heel lang meer hoefde te wachten op zijn bankdeken.
Ik zou op maandag 27 januari beginnen, maar kreeg maandagmiddag opeens een spoedopdrachtje (hierover in een ander blogbericht meer), dus moest de deken even wachten. Woensdagmiddag kon ik dan echt beginnen, ik kon even door en het ging lekker. Een week later kondigde Remco aan dat hij op donderdagavond al zou komen voor het weekend; oeps, dat was weer een dag korter. Ik had namelijk bedacht dat ik de deken met Valentijnsdag zelf zou brengen naar Almelo als verrassing en dan kon ik er niet aan haken als hij hier was.. Gelukkig heb ik het gered, ruim zelfs nog, want op 12 februari was de deken 's middags klaar. En nee, ik had geen vakantie en alle dagelijkse beslommeringen gingen ook gewoon door, dus de turbo erop 😵

Remco wilde graag een retro-deken, passend bij zijn bruine bank, zie hier het resultaat:

Ik haakte met Saskia-garen van de Wibra met haaknaald 5,5.
De beige banen zijn in de dekensteek (blanketstich), daartussen 2 toeren vasten in bruin, 2 toeren halve stokjes in beige en weer 2 toeren vasten in bruin. De rand bestaat uit een aantal toeren vasten (ik dacht 4) in bruin.

Hieronder zie je een stukje ingezoomd.


Remco is blij met zijn deken 😊

donderdag 20 februari 2020

65 jaar getrouwd

Gisteren waren de ouders van Remco 65 jaar getrouwd, wat een fantastische mijlpaal!
Ik had een heel passend cadeautje gemaakt, want mijn schoonvader noemt zijn vrouw altijd 'Beer' en zij heeft een hele collectie beren gespaard tijdens het huwelijk.


De beertjes haakte ik met katoen, grotendeels naar het patroon van Yvonne Blanker.
Het bankje maakte ik van ijslollystokjes (helaas vergat ik daar betere foto's van te maken).
Tot het moment van verhuizing mochten ze voor mijn nog steeds prachtige wolwinkeltje zitten, omdat ze daar zo mooi bij pasten 😊


Hier is de sluier, vastgezet met pareltjes, iets beter te zien.

's Morgens kwam de loco-burgermeester met fotograaf en journaliste, voor de middag had ik een hight-tea geregeld, hiervoor schakelde ik de keuken van tante Cornelia in. De aankleding nam ik voor mijn rekening, al was er niet veel meer nodig, want niet eens al het lekkers pastte op de tafel.
Zo maakte ik speciaal voor de gelegenheid de sevetringen.


En het totaalplaatje van de tafel (foto is gemaakt door 'de keuken van tante Cornelia')


De theekopjes ontbreken nog op deze foto, haha, beetje raar voor een hight-tea.

Het bruidspaar kan terugkijken op een heel geslaagde dag en nog lekker nagenieten van eea aan lekkers dat over was.